80ler'de Çocuktuk, Şimdi Anne Olduk

harika bir yazıı.. sizlerle paylaşmak istedimm..

http://kadin.milliyet.com.tr/80ler-de-c ... efault.htm

" Asansörlü apartman bulmak bile zordu o zaman. Evimize çıkmaya, onca merdiveni tırmanmaya üşenir, en alt kattaki komşu teyzemizin zilini çalardık. En kötü, seslenirdik camdan. Elinde bir sürahi su, bir de bardakla çıkıp gelir, hepimize istediğimiz kadar su verirdi Sıdıka Teyze, hem de aynı bardaktan."
Şimdiki komşularımızın kulakları çınlasın. Geçen arkadaşlarım bize gelecekti,yanlışlıkla başka daireye gitmişler,dünya kadar fırça yemişler...
Çok güzel bi yazıydı,duygulandım valla :cry:

"Mahalle aşklarımız vardı bizim. Bahçe duvarlarının tepesinde tüneyerek uzaktan bakıştığımız, hiç tanımadan aşık olduğumuz…

Dizlerimiz kanardı bizim… İçimiz değil."

"Dizlerimiz kanardı bizim… İçimiz değil" çok güzelmiş..

çok güzel bir yazı, iyi ki o yıllarda çocuk olmuşuz...
oyundan kopup mola vermeyeceğimizi bilen annemizin herkese salçalı ekmek hazırlaması

gerbera' Alıntı:

"Dizlerimiz kanardı bizim… İçimiz değil" çok güzelmiş..

Genişletmek için tıkla ...

benide bu cümleyi okurken gözlerim doldu..

Çok etkilendim. Ve çocuklarımız için bir kez daha üzüldüm. Şimdiki çocuklara da etkinliklerle 80 lerdeki gibi çocukluk yaşatılmalı tam olarak olmasa da...