hakanyandım
Üye
- Mesajlar
- 1,464
Nick Bilton‘un New York Times’ta yayınladığı yazıda Steve Jobs‘a “Herhalde çocuklarınız iPad’e bayılıyordur?” diye soruyor. Jobs da şöyle cevaplıyor: “Çocuklarım iPad kullanmıyor. Onlara evde ne kadar teknolojiyi kullanacakları konusunda sınır koyuyoruz.”
Özellikle Silikon Vadisi’nde mühendisler ve teknoloji yöneticileri, çocuklarını teknolojinin zararlarından korumaya fazlasıyla dikkat ediyorlar. Hatta çocuklarını, Los Altos’taki Waldorf Okulları gibi teknolojinin olmadığı yerlere gönderiyorlar.
3D Robotik’in CEO’su ve beş çocuk babası Chris Anderson‘un Times’ta vurgulanan bir alıntısı var. Teknoloji sektöründe çalışanların çocuklarını teknolojinin zararlarından neden korumaya çalıştığını anlatıyor: “Çocuklarım, arkadaşlarının hiçbirinde böyle kuralların olmadığını söyleyerek beni ve eşimi teknoloji konusunda fazla endişeli ve kuralcı olmakla suçluyorlar. İlk elden teknolojinin zararlarını gördüğümüz için kurallar koyuyoruz. Kendimdeki etkilerini gördüm ve çocuklarımda bu zararları görmek istemiyorum.”
Çocuklar erken yaşlarda teknolojiye kancayı taktıkları zaman hayal, yaratıcılık ve merak yoksunluğu ile yetişiyorlar. Bu da iPhone’lara ve diğer teknolojilere olan şimdiki bağımlılığımızın göstergesi. Son kuşak içindeki bizler dışarıda oynuyorduk çünkü bizim çocukluğumuzda akıllı telefonlar ve dizüstü bilgisayarlar yok sayılırdı. Google’da aramanın aksine bilgiye kütüphanelerdeki ansiklopedilerden, kitaplardan arayarak erişiyorduk. İnsanlarla el hareketleri ve göz temasları ile sosyalleşiyorduk.
Farklı şekillerde öğrenme yolları, çok yönlü bireysel gelişmemize yardımcı oldu. Bu yüzden, tüm gün “Candy Crush” oynayan ve Snapchat’te takılan çocuklarımızın yeteneği ve hayal gücü köreldiği için; eğer ellerinden akıllı telefonları almazsak bu sefer sağlıklarının da bozulacağını bildiğimiz için daha fazla endişe etmeliyiz. Sanırım, Steve Jobs da çocuklarını göz önüne alarak aldığı kararda bu yüzden haklıydı.
O zaman bir sonraki zamana çocuklarınızın ne sıklıkta teknolojiyi kullanacağını sınırlayabilirsiniz. Bilgisayar başında geçirecekleri vakitleri onlarla birlikte geziye çıkıp, oyun oynayarak ve konuşarak geçirebilirsiniz. Büyük ihtimalle bundan hoşlanmayacaklar ama daha sonra size teşekkür edecekler!
Yeşim Özbirinci
Özellikle Silikon Vadisi’nde mühendisler ve teknoloji yöneticileri, çocuklarını teknolojinin zararlarından korumaya fazlasıyla dikkat ediyorlar. Hatta çocuklarını, Los Altos’taki Waldorf Okulları gibi teknolojinin olmadığı yerlere gönderiyorlar.
3D Robotik’in CEO’su ve beş çocuk babası Chris Anderson‘un Times’ta vurgulanan bir alıntısı var. Teknoloji sektöründe çalışanların çocuklarını teknolojinin zararlarından neden korumaya çalıştığını anlatıyor: “Çocuklarım, arkadaşlarının hiçbirinde böyle kuralların olmadığını söyleyerek beni ve eşimi teknoloji konusunda fazla endişeli ve kuralcı olmakla suçluyorlar. İlk elden teknolojinin zararlarını gördüğümüz için kurallar koyuyoruz. Kendimdeki etkilerini gördüm ve çocuklarımda bu zararları görmek istemiyorum.”
Çocuklar erken yaşlarda teknolojiye kancayı taktıkları zaman hayal, yaratıcılık ve merak yoksunluğu ile yetişiyorlar. Bu da iPhone’lara ve diğer teknolojilere olan şimdiki bağımlılığımızın göstergesi. Son kuşak içindeki bizler dışarıda oynuyorduk çünkü bizim çocukluğumuzda akıllı telefonlar ve dizüstü bilgisayarlar yok sayılırdı. Google’da aramanın aksine bilgiye kütüphanelerdeki ansiklopedilerden, kitaplardan arayarak erişiyorduk. İnsanlarla el hareketleri ve göz temasları ile sosyalleşiyorduk.
Farklı şekillerde öğrenme yolları, çok yönlü bireysel gelişmemize yardımcı oldu. Bu yüzden, tüm gün “Candy Crush” oynayan ve Snapchat’te takılan çocuklarımızın yeteneği ve hayal gücü köreldiği için; eğer ellerinden akıllı telefonları almazsak bu sefer sağlıklarının da bozulacağını bildiğimiz için daha fazla endişe etmeliyiz. Sanırım, Steve Jobs da çocuklarını göz önüne alarak aldığı kararda bu yüzden haklıydı.
O zaman bir sonraki zamana çocuklarınızın ne sıklıkta teknolojiyi kullanacağını sınırlayabilirsiniz. Bilgisayar başında geçirecekleri vakitleri onlarla birlikte geziye çıkıp, oyun oynayarak ve konuşarak geçirebilirsiniz. Büyük ihtimalle bundan hoşlanmayacaklar ama daha sonra size teşekkür edecekler!
Yeşim Özbirinci
