Allah mesut etsin. Nedense böyle başlıklar hep itici gelmiştir bana. Çünkü;
Ben hiçbir zaman geniş toplulukların içinde, kendimde varolan bir güzelliği ballandıra ballandıra anlatmadım. Olurda birinde yoktur bu ve üzülür diye. İnançtan bahsediyorsunuz ama işin en önemli bu noktasını es geçmişsiniz.
En samimi dostum babasını kaybetmişti ve yıllardır onun yanında "baba" ile başlayan tek bir cümle kurmadım. Çünkü biliyordum üzülecekti. Bu forumda bekarlar var, boşanmışlar var, ayrı yaşayanlar var, berbat bir evliliği olanlar var, hiç evlenemeyenler var, o konuda sorunlu binlerce insan var. Ama bu forumda çocuğuna isim aramak için başlık açanlar var, balayı için açanlar var, hiçbirşey yokken çocuğum var diye başlık açanları gördüm şokla, hatta eşiyle yaşadığı bir güzelliği ballandıra ballandıra anlatanlar var. Ben yazık diyorum. Ve boynuzsuz koyunun boynuzludan hakkını alacağı gün, birine verilmeyene sahip olanlar, verilmeyenlerin yanında neden bunu yaptıklarını anlatacaklar ve neyin doğru olduğu oraya serilecektir.
Not: Başlığı açan arkadaşın da ötesinde okulda ve heryerde bu tip olayların çok yaşandığını biliyorum. Boşanmış bir arkadaşımın öğretmenler odasından çıkıp sınıfında saatlerce ağladığına şahit oldum.
Mutluluklar...