Soğudum !

Kodla Büyü
E

emrehoca

Aktif Üye
Mesajlar
159
5 yaşından beri teknolojiye aşık olan birisiyim. İlk bilgisayarımızı ben daha 6 yaşındayken almıştık. Windows 95 yüklüydü 16mb Rami vardı. Tuşlarına basmak, cmd de dir komutunu yazmak benim için ayrı bir zevkti. Bilgisayarı hiçbir zaman oyun oynayarak, gereksiz işler yaparak kullanmadım. Lisede bilgisayar bölümünü okudum, üniversite böte. Başarılı bir öğrenciydim çünkü kendimi o kadar geliştirdim ki lisede kendi virusumu yazar, oyun geliştirmeyi severdim. Üniversite yıllarımda branş derslerimde çok iyiydim hatta öğretilenden daha fazlasını biliyordum. Zorlu bir atanma surecinden sonra bilgilerimi arttiramadim, üstüne koyamadim, guncelleyemedim kendimi. Atandım teknolojiyi doğru kullanabilen, kendini bu konuda gelistiren öğrenciler yetiştirmeyi hedefledim. İlk 3-4 yıl kısmen başardım. Yarışmalarda ödüller vs. 10.yilim meslekte ve ben soğudum. Kendimi hiç geliştirmiyorum artık. Sadece kmlerce uzaktaki okula gidip kmlerce yol yapıyorum. Fırsatım imkanım olsa istifa edeceğim. Hem maddi hem de manevi olarak bizim branş kesinlikle yapılacak bir branş değil. KPSS de en yüksek puanla atanan branşız. Bir zamanlar en yuksek say1 puanla atanan bolumduk. Hadi ben liseden alayliyim. Düz, Anadolu'dan çıkıp da bizim branşı seçen öğretmen arkadaşlarıma sabırlar diliyorum.Kısacası ben soğudum.

Umarim sizler meslek aşkı ile kendinizi her zaman geliştiren bireyler olursunuz.
 
Hocam ALLAH kolaylık versin. Yaşadığınız süreci bir çok arkadaş yaşıyor maalesef. Ben sizin yerinizde olsam haddim değil ama derse girip çıkmak, proje vs sizi yoruyorsa farklı alanlara kayabilirsiniz...Farklı görevlendirmelere gönüllü olabilirsiniz. Sizin açınızdan da farklı heyecanlar olur. Gönüllü görevlendirme derken, (Yaşadığınız yeri bilmiyorum ama) Kitap Yazma, İdarecilik, Herhangi bir komisyonunda herhangi bir görev , STK veya derneklerle gönüllü çalışma , hatta yeni bir uğraşı edinebilirsiniz. Yoksa sürekli bu düşüncelerle okula git gel ömür bitmez...
 
en son dünkü işçi zammı sonrası inanın derse gidesim gelmedi. verdiğimiz bütün emeklerin karşılığı bu mudur? dedim. branşımız ayrı bir sorunken meslekte artık çekilmez ve yapılmaz hale geldi. zorunda olmasan bir dk durmayacağım.
 
en büyüğünden en kucugune kadar devletin tum kademelerinde bransimizin gordugu (gormedigi) deger hepimizi meslekten soguttu, malesef artık hepimiz olaya tamamen duygusal🤑 yaklasir olduk. Tabi maddi olarakta gecinemedigimizide hesaba katarsak uyuyamamamiz gayet normal.
 
Emre hocam paylaştığınız mesajı okudum ve duygularınızı anladığımı, hak verdiğimi de belirtmek isterim. Başından beri teknolojiye olan ilginiz ve başarılarınızın hikayesi gerçekten etkileyici. Bana bir arkadaşımı anımsattı. O da yurt dışında büyümüş, küçük yaştan beri teknolojiyle haşır neşir. Gördüğü her yeni teknolojiyi öğrencilerime göstermem anlatmam gerek diye bahsediyor. Sizdeki bu ilginin zamanla azalması ve şu anki durumda yaşadığınız sıkıntılar doğal olarak sizi üzmüş gibi.

Ancak unutmayın hocam hayatta her zaman inişler ve çıkışlar vardır. Şu an bir durgunluk dönemi yaşıyor olabilirsiniz, ama bu durumun geçici olduğunu ve her şeyin düzelebileceğini aklınızda tutun. Belki de şu anki işinizde ve yaşam koşullarında bir değişiklik yaparak, eski tutkunuzu ve enerjinizi geri kazanabilirsiniz.

Sizin gibi yetenekli ve başarılı bir insanın, kariyerinde ve hayatında yeni başarılara imza atacağına inancım tam. Kendinize biraz zaman tanıyın, belki yeni bir hobi edinin, farklı alanlarda kendinizi geliştirmeye çalışın. Bu sayede hem moral bulabilir, hem de belki yeni ufuklar keşfedebilirsiniz.

Sizin gibi değerli bir öğretmenin öğrencilere kattığı değer ve onların hayatlarına dokunuşları asla küçümsenemez. Umarım bu zor dönemi atlatarak, yeniden mesleğinize olan ilginizi canlandırabilir ve daha da güçlü bir şekilde yolunuza devam edebilirsiniz. Başarılarınızın ve güzel anılarınızın sizi her zaman motive etmesi dileğiyle...
 
Mezun olduktan yıllar sonra, okula ziyarete gelen eski bir öğrencim, diğer öğretmenlere benden: "..... Hocam, benim hayatımı değiştirdi" diye bahsetmesi; beni oldukça gururlandırmıştı. Öğrencilere yol gösterip, olumlu yöne sevk edip, hayatta işlerine yarayacak bilgilerle donatarak, onların hayatlarına olumlu dokunuşlar yapmak; hiç de küçümsenecek bir şey değil. Onların başarılarını görmek, bir çok sıkıntıya göğüs germeye değer.
 
Bazen insanı motive eden şeyler oluyor; "Hocam bende öğretmen olmak istiyorum", "Hocam ben de sizin gibi ......" cümleler, bilirsiniz işte. Tesadüf ki bugün bir öğrencim "Öğretmenim bilgisayar öğretmeni olmak zor mu?" dedi ben de cevaben "Bu memlekette zor. Teknolojiyi,geleceği idrak etmekte zorlanan özellikle idarecilerin, eksikleri ya da diş geçiremeyişleri yüzünden seni terbiye etmesiyle uğraşıyorsun. Ben okulumda birçok açıdan mutlu ve iyiyim. Ama bu iş bu memlekette zor..." dedim.

Bizleri çoktan rol model olarak alıp belki de kendisine yol çizmiş öğrencilere, o yoldan çık, sonu seni mutsuz eder diyoruz. Bizim branşın MUTSUZLUKTA SON NOKTASI NEDİR bilmiyorum. Ama hepimiz o noktanın ucunda kıyısında geziniyoruz.
 
emrehoca' Alıntı:
5 yaşından beri teknolojiye aşık olan birisiyim. İlk bilgisayarımızı ben daha 6 yaşındayken almıştık. Windows 95 yüklüydü 16mb Rami vardı. Tuşlarına basmak, cmd de dir komutunu yazmak benim için ayrı bir zevkti. Bilgisayarı hiçbir zaman oyun oynayarak, gereksiz işler yaparak kullanmadım. Lisede bilgisayar bölümünü okudum, üniversite böte. Başarılı bir öğrenciydim çünkü kendimi o kadar geliştirdim ki lisede kendi virusumu yazar, oyun geliştirmeyi severdim. Üniversite yıllarımda branş derslerimde çok iyiydim hatta öğretilenden daha fazlasını biliyordum. Zorlu bir atanma surecinden sonra bilgilerimi arttiramadim, üstüne koyamadim, guncelleyemedim kendimi. Atandım teknolojiyi doğru kullanabilen, kendini bu konuda gelistiren öğrenciler yetiştirmeyi hedefledim. İlk 3-4 yıl kısmen başardım. Yarışmalarda ödüller vs. 10.yilim meslekte ve ben soğudum. Kendimi hiç geliştirmiyorum artık. Sadece kmlerce uzaktaki okula gidip kmlerce yol yapıyorum. Fırsatım imkanım olsa istifa edeceğim. Hem maddi hem de manevi olarak bizim branş kesinlikle yapılacak bir branş değil. KPSS de en yüksek puanla atanan branşız. Bir zamanlar en yuksek say1 puanla atanan bolumduk. Hadi ben liseden alayliyim. Düz, Anadolu'dan çıkıp da bizim branşı seçen öğretmen arkadaşlarıma sabırlar diliyorum.Kısacası ben soğudum.

Umarim sizler meslek aşkı ile kendinizi her zaman geliştiren bireyler olursunuz.
Genişletmek için tıkla ...
Memur oldum diyelim git gel git gel. Office unutur oldum pcsizlikten çocuklara akıllı tahta ile birşey vermek kısmen yeterli oluyor peki ya kendini geliştirme aşamasında bizden ne götürüyor herseyimizi alıp gidiyor.

Boşuna okumuş boşuna ter dökmüşüz her manada.
 
Liseden mezun ettiğim 500den fazla öğrenciden 20 den azı alanı ile ilgili işlerde çalışıyor. Gerisi a101 çalışanı(nedense Bim ve şokta rastlamadım), özel güvenlik, kargo görevlisi, asker, polis vs. Birkaçı da öğretmen oldu. Son 5-6 yıldır da öğrencilerin %90'ı alanımızla ilgili neredeyse hiç bir yeterlilik kazanamadan mezun oluyorlar. Bizden kaynaklanan sorunlar da var olmalı ki mezunlarımızdan yılda 1-2 kişi ziyaretimize geliyor( O da gelirse). Ben de bu nedenlerle istemeden de olsa EKYS ye başvurdum.
 
Meslekte 18.yıl itibari ile bakış tarzını değiştir Hocam. Bende yıllarca kendimi hırpaladım, sisteme kızdım, kendime kızdım (o puanla neden tercih ettim diye) . İkinci üniversite okudum alan değişikliği için. Hatta tek yer açıldı, çok uzak olduğu halde yazdım. İyki gelmedi diyorum artık.
Yeni bakış açım çok net kendime şu soruyu soruyorum vicdanım rahat mı? Ben elimdeki imkanlar kadarıyla elimden gelenin en iyisini yapmaya uğraşıyorum. Bu yok, şu yok düşünmüyorum. En son vicdanım rahatsa benim için sorun yok.
Sınıf mı yok akıllı tahta ile neler yapabilirim? Dersin sistemde önemi yok, onlar için olmayabilir benim için anlattığımının önemli olduğuna benim inanmam önemli. Ve her öğrenciye ulaşamam, elimde sihirli değnek yok sonuçta.
Olduğu kadar, olmadığı kader...
 
Ben kendimi ekonomik konulara verdim onlarla uğraşıyorum. İşimi yapıyorum. Benim iş ile ilgili bir beklentim yok. İşimi iyi yapmaya çalışıyorum gerisini saldım gittim. Kendinize bir meşgale bulun. Finansal okur yazarlığı öğrendim. Bizim maaştan daha fazlasını kazanıyorum. Maddi olarak rahat olursanız kafanızı fazla yormuyorsunuz. Az beklenti yüksek mutluluk. Hayatta hiç bir şey istediğiniz gibi olmayacak elinizdekiyle yetinmeyi öğreneceksiniz.
 
dogannx' Alıntı:
Ben kendimi ekonomik konulara verdim onlarla uğraşıyorum. İşimi yapıyorum. Benim iş ile ilgili bir beklentim yok. İşimi iyi yapmaya çalışıyorum gerisini saldım gittim. Kendinize bir meşgale bulun. Finansal okur yazarlığı öğrendim. Bizim maaştan daha fazlasını kazanıyorum. Maddi olarak rahat olursanız kafanızı fazla yormuyorsunuz. Az beklenti yüksek mutluluk. Hayatta hiç bir şey istediğiniz gibi olmayacak elinizdekiyle yetinmeyi öğreneceksiniz.
Genişletmek için tıkla ...
hocam bende finansal okuryazarlık konusunda kendimi geliştirmek istiyorum bu konuda önereceğiniz kaynak veya tavsiyeler nelerdir?
 
  • Beğen
Tepkiler: omd
dogannx' Alıntı:
Ben kendimi ekonomik konulara verdim onlarla uğraşıyorum. İşimi yapıyorum. Benim iş ile ilgili bir beklentim yok. İşimi iyi yapmaya çalışıyorum gerisini saldım gittim. Kendinize bir meşgale bulun. Finansal okur yazarlığı öğrendim. Bizim maaştan daha fazlasını kazanıyorum. Maddi olarak rahat olursanız kafanızı fazla yormuyorsunuz. Az beklenti yüksek mutluluk. Hayatta hiç bir şey istediğiniz gibi olmayacak elinizdekiyle yetinmeyi öğreneceksiniz.
Genişletmek için tıkla ...
Bakış tarzını değiştir diyen robotikaurdinio hocama kesinlikle katılıyorum...yoksa çekilecek iş yapmıyoruz ben de hocam gibi yenilendim...
Dogannx hocam ise sizi dinlemeyi isterim doğrusu siz kendinizi anlatmayı uygun gorurseniz
 
  • Beğen
Tepkiler: omd
dogannx' Alıntı:
Ben kendimi ekonomik konulara verdim onlarla uğraşıyorum. İşimi yapıyorum. Benim iş ile ilgili bir beklentim yok. İşimi iyi yapmaya çalışıyorum gerisini saldım gittim. Kendinize bir meşgale bulun. Finansal okur yazarlığı öğrendim. Bizim maaştan daha fazlasını kazanıyorum. Maddi olarak rahat olursanız kafanızı fazla yormuyorsunuz. Az beklenti yüksek mutluluk. Hayatta hiç bir şey istediğiniz gibi olmayacak elinizdekiyle yetinmeyi öğreneceksiniz.
Genişletmek için tıkla ...
Tavsiyelerini bekliyoruz hocam :)
 
dogannx' Alıntı:
Ben kendimi ekonomik konulara verdim onlarla uğraşıyorum. İşimi yapıyorum. Benim iş ile ilgili bir beklentim yok. İşimi iyi yapmaya çalışıyorum gerisini saldım gittim. Kendinize bir meşgale bulun. Finansal okur yazarlığı öğrendim. Bizim maaştan daha fazlasını kazanıyorum. Maddi olarak rahat olursanız kafanızı fazla yormuyorsunuz. Az beklenti yüksek mutluluk. Hayatta hiç bir şey istediğiniz gibi olmayacak elinizdekiyle yetinmeyi öğreneceksiniz.
Genişletmek için tıkla ...
Kesinlikle tavsiyelerinizi bekliyoruz hocam. Video olur, kitap olur, makale olur, bu konuda her türlü desteğinizi bekliyoruz.
 
Son düzenleme:
ben atandığımdan beri bu haldeyim. 15.yılımı çalışıyorum. hep böyleydi bu durumlar malesef...hiç değişmedi. hatta eskiden BT sınıflarımız vardı şimdi o da yok. akıllı tahta ile Python anlatmaya çalışıyoruz. Uygulama yapamadığı için sıkılıyor çocuklar. sonumuz idarecilik. Yaz tatilinde okulda durma olayı olmasa şimdiye çoktan idareci olmuştum aslında zaten de.. neyse hakkımızda hayırlısı. Dipnot: alaylı da değilim. anadolu lisesi mezunu, üniveristeye gidene kadr bilgisayarı olmamış, üniversitede fizik kimya biyoloji görmüş bir böte mezunuyum...
 
rose_tek' Alıntı:
Ben de soğudum. Yıllardır neler yaptım. Artık fazladan proje vs hiçbir şey almıyorum. Bu çözümü buldum.
Genişletmek için tıkla ...
bunu keşfedeli yaklaşık 9 yıl oldu öncesinde aklına gelebilecek her türlü işi temizlik kalorifer baca sıra zımparalama boyama kendi cebinden yüzlerce malzeme alma , program geliştirme, robotik, yazılım geliştirme ders dağıtım programı geliştirme, seçmeli dersler için algoritmalar yazma geliştirme vs.... ve aklına gelebilecek benim unuttuğum yüzlerce şey yapıyordum ve yaptığım kişiler bunları yapmamın veya yapmamamın hiç bir anlamının olmadığını bana güzelce öğrettiklerinden beridir çok çok çok az insana insanlık yapıyorum ve onu orada bırakıyorum çünkü peşinden bir nankörlük değer bilmezlik görebilme ihtimali var olduğunu öğrendik...öğrettiler...
 
Bu forumun en güzel tarafı kendini yanlız hissetmiyorsun. Bende sadece bende tükenmişlik sendromu olduğunu sanıyordum. Meğer heppimiz aynı durumdaymışız. Bize düşen sorumluluğu yapacağız geri kalan işleri yapyacaksınız biz emek verdikçe insanlar bizi kullanmaya çalışıyor. Sanki bizim işimizmiş gibi bir de trip atıyorlar. Bende ilk önce kendimi kurtarmam gerektiğini öğrendim. Bunuda yapmanın yolu maddi olarak kendinizi kurtarmanız. Bir arazi alıp sattıp bir yıllık maaşımız kazandım biz boşuna öğretmenlik ile uğraşıp kafamızı yoruyoruz. Burada anlatmak istediğim bu parayla bu iş yapılmaz daha fazlasını çok rahat bir şekilde piyasada kazanabilirsiniz. Finansal özgürlük şart.
 
bayense' Alıntı:
Liseden mezun ettiğim 500den fazla öğrenciden 20 den azı alanı ile ilgili işlerde çalışıyor. Gerisi a101 çalışanı(nedense Bim ve şokta rastlamadım), özel güvenlik, kargo görevlisi, asker, polis vs. Birkaçı da öğretmen oldu. Son 5-6 yıldır da öğrencilerin %90'ı alanımızla ilgili neredeyse hiç bir yeterlilik kazanamadan mezun oluyorlar. Bizden kaynaklanan sorunlar da var olmalı ki mezunlarımızdan yılda 1-2 kişi ziyaretimize geliyor( O da gelirse). Ben de bu nedenlerle istemeden de olsa EKYS ye başvurdum.
Genişletmek için tıkla ...
Hocam bunu ben de gözlemledim o kadar emek uğraş çocuklar geldiği gibi gidiyor hiç bir şey katamıyorum onlara bilişim adına wordde Metin düzenleme bile sınırlı bu duruma anlam veremiyorum mezun olanlar da sokakta yüzümüze bakmıyor , bizde mi sorun neden bu kadar verimsiz branşımız anlayamıyorum
 
hepimiz sizin gibiyiz hocam, ben de meslekte 9. snemi bitirdim. kariyer olarak bi planlama yapamıyorum, önümü göremiyorum, idarecilik şube müdürlüğü falan midemi bulandırıyor, maddiyat desen o başka dert zaten...sadece günü geçiriyorum o kadar...
 
Hocam aşağı yukarı aynı durumdayım, ben meslek lisesi mezunuyum, 8. sınıfta bilgisayar tamir etme olayına başladım, lisede bilgisayar bölümü okudum ve yazılım alanına kaydım, sürekli bilgisayarda yeni şeyler öğrenmeye can atan birisiydim, kendi programlarımı yapıp, grafik tasarım ve 3D modelleme öğrenmek için uğraştım lise yıllarımda, meslekte ki 8. yılımda resmen tükendim, ilk 5-6 yılımda okulda çok alt seviye bilgiler öğretmenle geçerek kendimi körelttiğimi hissedince okuldan sonra evde android oyunlar yapmayla uğraşıp kafamı dinç tutmaya çalışıyordum ama artık hiç bir şey içimden gelmiyor, çocuklarda hiç bir öğrenme isteği yok, kendimi geliştirmem için beni iten hiç bir şey yok, aldığımız maaş sebebiyle başka bir şey düşündüğümüz yok yani kısacası her şeyden soğuduk ve böyle olan çok kişi varmış onu gördüm.
 
Sizi ayakta alkışlıyorum @emrehoca
Demekki hala bulunduğu durumdan rahatsız (birşeyler yapmak isteyen konfordan hoşlanmayan) istekli öğretmenlerimiz/meslektaşlarımız var. Ne mutlu ülkeme. Sizin bu mesajınız uyanık olduğunuzu, tamamen kendinizi bırakmadığınızı gösterir. Bir nevi çığlık! Ben çözümü hep topluluk olmada görüyordum hala da aynı düşüncedeyim. Topluluk fikri ile yola çıkılırsa (ki bu forum yıllardır bunun iyi örneğidir) birlikten kuvvet doğar, mesleki tatmin de kendiliğinden gelir.
 
  • Beğen
Tepkiler: omd
emrehoca' Alıntı:
5 yaşından beri teknolojiye aşık olan birisiyim. İlk bilgisayarımızı ben daha 6 yaşındayken almıştık. Windows 95 yüklüydü 16mb Rami vardı. Tuşlarına basmak, cmd de dir komutunu yazmak benim için ayrı bir zevkti. Bilgisayarı hiçbir zaman oyun oynayarak, gereksiz işler yaparak kullanmadım. Lisede bilgisayar bölümünü okudum, üniversite böte. Başarılı bir öğrenciydim çünkü kendimi o kadar geliştirdim ki lisede kendi virusumu yazar, oyun geliştirmeyi severdim. Üniversite yıllarımda branş derslerimde çok iyiydim hatta öğretilenden daha fazlasını biliyordum. Zorlu bir atanma surecinden sonra bilgilerimi arttiramadim, üstüne koyamadim, guncelleyemedim kendimi. Atandım teknolojiyi doğru kullanabilen, kendini bu konuda gelistiren öğrenciler yetiştirmeyi hedefledim. İlk 3-4 yıl kısmen başardım. Yarışmalarda ödüller vs. 10.yilim meslekte ve ben soğudum. Kendimi hiç geliştirmiyorum artık. Sadece kmlerce uzaktaki okula gidip kmlerce yol yapıyorum. Fırsatım imkanım olsa istifa edeceğim. Hem maddi hem de manevi olarak bizim branş kesinlikle yapılacak bir branş değil. KPSS de en yüksek puanla atanan branşız. Bir zamanlar en yuksek say1 puanla atanan bolumduk. Hadi ben liseden alayliyim. Düz, Anadolu'dan çıkıp da bizim branşı seçen öğretmen arkadaşlarıma sabırlar diliyorum.Kısacası ben soğudum.

Umarim sizler meslek aşkı ile kendinizi her zaman geliştiren bireyler olursunuz.
Genişletmek için tıkla ...
hocam işte bende anadolu lisesinden böteye giden kısımdadım. 17bine girmiş insanım 2005 öss sınavında. yıllarca bilgisayarı olsun diye çalışmış hatta sırf anadolu lisesini bile bilgisayar alınsın diye kazanmış bir öğrenciyim. bölümden sıkıldım mı evet. çünkü bizim iş akıntıya kürek çekmekle aynı. 5-6. sınıfta cocuğa ne kadar ne öğretebilirim ki. kodlamayı bile anca anca kavrıyorlar hadii benden gidiyorlar sonra 7-8 de ders yok. yarışmaya girelim diyorsun çok zeki çocuklar anca bu kadar kısa sürede yarışmada derece yapacak ürün çıkarır. o öğrencileri de bize matematikçiler fenciler bırakmıyor. bilgisayarlarım hala 6 ay önceye kadar xp di okulda. 6 ay önce değiştirdiler hayrına. kendine teknolojik cihazlar alayım diyorsun öğretmen maaşıyla teknolojiyi ne kadar takip edebilirsin ki. bir ardunio parçası bile 100 lira üstünde. 3d yazıcıya özendim para biriktiremeden onun fiyatı artıyor. aileye giren her parayı malum gereklerden dolayı teknolojiye de aktaramam. hala bilgisayarı seviyorum hala öğretmenliği seviyorum ama yapasım gelmiyor hevesim kalmadı
 
Cevap yazmak için giriş yap yada kayıt ol.
Geri
Üst