arkadaşlar yazdıklarınızı okuyunca benim durumunda ne kadar çok arkadaşım varmış dedim. 6 yıllık öğretmenim, çok sıkıntılarım oldu, en başta benden çook düşük puanlarla üniversiteye giden öğretmenlerin bile bizden çoooooooooooooook üstün tutulmaları beni kahretti, bu durum her geçen sene içimde daha da büyüdü, artık kendimi önemsiz hissetmeye başladım, dersimiz okadar önemsiz ki idareciler için , düşünsenize notu yok, notu olmayan ders olur mu, kime ne ispatlıyoruz.
artık dayanamaz oldum ve üniversite sınavına girdim ve matematiği kazandım bu sene , ikinci öğretim . çoğu insana tuhaf geldi, niyeeee diye sordular, anlatsan da anlamazlarki, memur gibi görülmek için mi okudum ben , memur olacak olsam hayatımı yatarak geçirirdim. kazandığım seneki puanım lise matematiği tutuyordu yazmamıştı.
4 sene okuyup branş değiştiricem, ama bu dönemde kendimi kimseye ezdirmeyi düşünmüyorum, yeni okulumda en başta evrak merak yazmaıyacağımı tek görevimin labdaki bilgisayarlar olduğunu belirticem, sizde böyle yapın, haklarımızı bilelim, sorunlarımızı paylaşıp birlikte olalım, kendimizi ezdirmeyeli, bütün öğretmenler kadar değerliyiz. içimize gömülerek sesimizi dyuramayız.
beden eğitim öğretmenelrini sesleirni duyurdular ve 2 saate çıkartıldı dersleri. 5 yıl öncesine kadar türkçe öğretmenelri edebiyata atanıyorlarıd dava açtılar kazandılar ve edebiyata atanan türkçe öğretmenelri türkçeye geri atandılar. bunlar sadece iki örnek. bizim de hatalarımız var, sadece dert yanıyoruz.