Son bir buçuk senedir btryim, bir de ilk görev yıllarımda yine bir buçuk sene bt formatörlüğü yaptım. Şu son bir buçuk senemde bir tane bile etkileşimli tahtayı -ihtiyaç olmadığı için- tamir etmedim, şu an tamir ihtiyacı olan 2 tane tahtamız var (siyah ekran problemi) ama okulun bütçesi olmadığı için çalıştığı kadar idare ediliyor.
Bakanlığın bt rehberliğini etkileşimli tahtaların ömrü uzun olsun, çalışır durumda kalsın diye yaptığını ve eğitim öğretim rehberliği süsleriyle bize kakaladığını hepimiz çok iyi biliyoruz. Bir zamanlar bu görevi zorla yaptırıyordu yani formatörlük zamanları (o zamanlar tahta yoktu ama idarecilerin bilgisayar okuryazarlığı çok düşüktü), neyseki şimdi isteyen btr oluyor, istemeyen de varsa dersine giriyor.
Sayın hocam, aynı düşünüyoruz, ben de öğretmenim, yıllardır burada biz öğretmeniz dedim, meslek lisesinde çalışırken bile ne haliniz varsa görün demedim, düşüncelerimi açıkladım, asıl işimizin öğretmenlik olduğunu söyledim, söylüyorum. Ama aramızda bu tamircilik işini görev addedenler var maalesef. Çoğu da iyi niyetli. Devletimizin işi görülsün, vs düşüncelerle tamircilik işini yapıyorlar ama sonradan gelenlere hiç de iyilik yapmış olmuyorlar.
Dediğim gibi bakanlık meslek lisesi bilişim bölümlerine bu görevin aslında olmayan ama bazı arkadaşların gönüllü yaptığı tamircilik kısmını yüklerse bize btrlik hayal olacak. Çünkü bakanlığın derdi bt rehberliği yaptırmak değil, tahtalar çalışsın yeter (çünkü idarecilerin %90'ın tahtayla ilgilenemez, vakti yok, vakti olanın da ilgisi yok) bt rehberliğini uzaktan eğitim, seminer vs. hallederim düşüncesinde. 2-3 yıl sonra bu yazdıklarımı görürüz.