-İlmi, kibirlenmek, kendini büyük görmek için isteyenlerden hiçbiri felah bulmuş değildir. Ama ilmi tevazu için, âlimlere ve insanlara hizmet için isteyen, elbette felah bulur, kurtulur.
-Hiçbir kimse yoktur ki, dostu ve düşmanı olmasın. Madem ki böyledir, o halde Allahü teâlâya itaat edenlerle beraber bulun, onları sev.
-İlim, ezber edilen şey değil, ezber edilen şeyden temin edilen faydadır.
- Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) ve Asbabının yolunda olmayanı havada uçar görsem, yine doğruluğunu kabul etmem.
-Dünyayı ve Yaradanını bir arada sevdiğini söyleyen kimse yalancıdır.
-İki kişinin, darıldıktan sonra birbirinin ayıplarını ortaya çıkarması, münafıklık alametidir.
-Haksız sözleri tasdik eden, dalkavuk ve iki yüzlüdür.
-Sadık dost, arkadaşının ayıplarını görünce ihtar eder, ifşa etmez.
-Dünya sevgisi ile Allah sevgisini bir arada toplarım iddiasında bulunmak, yalandır.
-Âlimlerin güzelliği, nefslerini ıslah etmeleridir, ilmin süsü, şüpheli şeylerden sakınmak, yumuşak olup, sertlik göstermemektir.
-Gururlanıp böbürlenmek, adi ve bayağı kimselerin vasfıdır.
-Kendini bilmeyene ilim öğreten, ilmin hakkını zayi etmiş olur. Layık olandan ilmi esirgeyen de, zulmetmiş olur.
-Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem)den sonra insanların en üstünü Hz. Ebu Bekir, sonra Hz. Ömer, sonra Hz. Osman, sonra Hz. Ali’dir. (radıyallahü anhüm)
-İlim öğrenmek için üç şart vardır: Hocanın maharetli, talebenin zeki olması ve uzun zaman. (İlim hocadan öğrenilir tv'den ya da google'dan değil)
-Dünyada en huzursuz kimse, kalbinde hased ve kin taşıyanlardır.
-Hakkı doğruyu kim söylerse söylesin kabul ediniz.
-Sana gelene sen de git. Sana kötülük ve eziyet edene sen eziyet etme.
-Sırrını saklamasını bilen, işinin hakimidir.
-Dünyada zahid ol, dünya malına bağlanma! Ahireti isteyici ol, onun için çalış! Her işinde Allahü teâlâyı hatırla. Böyle yaparsan, kurtulmuşlardan olursun. Ruhsat ve te’viller ile uğraşan âlimden fayda gelmez.
-Ufak bir yanlış hareketinle üzülecek, darılacak kimseye çok güvenme.
İmam Şafii (rahimehullahdan)
-Hiçbir kimse yoktur ki, dostu ve düşmanı olmasın. Madem ki böyledir, o halde Allahü teâlâya itaat edenlerle beraber bulun, onları sev.
-İlim, ezber edilen şey değil, ezber edilen şeyden temin edilen faydadır.
- Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) ve Asbabının yolunda olmayanı havada uçar görsem, yine doğruluğunu kabul etmem.
-Dünyayı ve Yaradanını bir arada sevdiğini söyleyen kimse yalancıdır.
-İki kişinin, darıldıktan sonra birbirinin ayıplarını ortaya çıkarması, münafıklık alametidir.
-Haksız sözleri tasdik eden, dalkavuk ve iki yüzlüdür.
-Sadık dost, arkadaşının ayıplarını görünce ihtar eder, ifşa etmez.
-Dünya sevgisi ile Allah sevgisini bir arada toplarım iddiasında bulunmak, yalandır.
-Âlimlerin güzelliği, nefslerini ıslah etmeleridir, ilmin süsü, şüpheli şeylerden sakınmak, yumuşak olup, sertlik göstermemektir.
-Gururlanıp böbürlenmek, adi ve bayağı kimselerin vasfıdır.
-Kendini bilmeyene ilim öğreten, ilmin hakkını zayi etmiş olur. Layık olandan ilmi esirgeyen de, zulmetmiş olur.
-Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem)den sonra insanların en üstünü Hz. Ebu Bekir, sonra Hz. Ömer, sonra Hz. Osman, sonra Hz. Ali’dir. (radıyallahü anhüm)
-İlim öğrenmek için üç şart vardır: Hocanın maharetli, talebenin zeki olması ve uzun zaman. (İlim hocadan öğrenilir tv'den ya da google'dan değil)
-Dünyada en huzursuz kimse, kalbinde hased ve kin taşıyanlardır.
-Hakkı doğruyu kim söylerse söylesin kabul ediniz.
-Sana gelene sen de git. Sana kötülük ve eziyet edene sen eziyet etme.
-Sırrını saklamasını bilen, işinin hakimidir.
-Dünyada zahid ol, dünya malına bağlanma! Ahireti isteyici ol, onun için çalış! Her işinde Allahü teâlâyı hatırla. Böyle yaparsan, kurtulmuşlardan olursun. Ruhsat ve te’viller ile uğraşan âlimden fayda gelmez.
-Ufak bir yanlış hareketinle üzülecek, darılacak kimseye çok güvenme.
İmam Şafii (rahimehullahdan)
