orlin' Alıntı:
Bizde maaş kartları herkesin kendinde dururdu eşimin aniden paraya ihtiyacı olur diye. Ama ay sonunda kalan para oldumu benim hesabıma havale yapardı. Bende birikirdi çünkü eşim bana güvenirdi bende ona o güveni verdim.bütün ödemeleri ben yapardım.hesap kitap işleri ile ilgilenirdim. aldığımız herşeyden birbirimizi haberdar ederdik tabi bu hesap vermek için değil. Birlik olsun habersiz bir şey olmasın diye.Ama baktım son zamanlarda bizim paramız yerine benim param demeye başladı.son 1,5 yıldır bütün ödemeleri ben tek başıma yapıyorum kira faturalar olsun. O ise kendi parasını biriktiriyordu. Bu ay kirayı sen öde dedim(param olmadığı için). vay efendim ben ona bakmak zorundaymışım kocası olarak bütün ev giderlerini karşılamak zorundaymışım. sonra eşit bölüşelim diye karar aldık. biriktirdiğimiz parayıda bölelim dedi sorun değil dedim ikiye böler yarın hesabına havale yaparım dedim.
Benzer şeyleri yakın zamanda yaşamış birisi olarak bende aynı şekilde davranıp gönderdim birikimin yarısını.artık herşeyi kendi cebimden yapmaya karar verdim.bu ay kirayı havale etmiş yatır diye onuda kabul etmeyip iade ettim. evet dinen evi geçindirme yükümlülüğü erkekte ama nedense dini konuların işimize gelen fetvalarını cımbızla çekip alıyoruz sadece.kural kaide böyle olsada erdemli,fedakar,maddiyatı manevi şeylerin üstünde görmeyen biriside böyle davranmaz. o yüzden eşime karşı bitmek bilmeyen bi dargınlık,kızgınlık var içimde...